Kolorowanie - nie tylko sla dzieci.

 

Od dziecka wszyscy kolorują kolorowanki o przeróżnej tematyce, trudności i ilości szczegółowe. Ja osobiście zawsze lubiłam to robić jak byłam młodsza, chociaż już nie robię tego tak często, to gdy mam okazje coś pomalować odczuwam radość gdy pokoloruje obrazek który mi się podoba. Jednak osobiście nienawidzę tych które mają zbyt wiele szczegółów.

Gdy na zajęciach już jako studentka dostałam do wybrania jeden z obrazków o tematyce przyrodniczej, aby go pokolorować było to dla mnie przyjemne i nostalgiczne doświadczenie. Jednak to co mnie najbardziej zastanowiło i zostało poruszone na wykładzie, to to jak to wpływa na nas dorosłych i czy ma jakieś znaczenie w uczeniu się. Jedni mówili że pomaga im w zapamiętane treści wykładu i skupieniu się na nim. Inni uznawali iż mogą one pomagać osobom nadpobudliwym coś do robienia podczas zajęć i łatwiej im usiedzieć czy też może to pobudzać naszą kreatywność i dobre samopoczucie na zajęciach.

Zgadzam się po trochu, z każdym z tych stwierdzeń gdyż każdy z nas inaczej się uczy i może to być jeden z sposobów aby pomóc sobie w nauce. Uważam również, że podczas rysowania ciało jest w ruchu, choć niewielkim i angażuje ciało kinestetyczne, co jak wiadomo polepsza skuteczność nauki, ponieważ wtedy aktywuje się pamięć ciała i podczas podobnych ruchów mogą się przypominać informacje z wykładu. A jeśli to co kolorujemy jest związane z tym czego się uczymy lub nawiązuje do tematu wcześniejszego to osoby które są wzrokowcami i zapamiętują wszystko jeśli na to patrzą, to gdy później spojrzą na tą kolorowankę, wtedy mogą im się przypomnieć rzeczy, które słyszeli w trakcie wykładzie.

Mogą też być tego złe strony, gdyż są osoby które skupiają się tak bardzo na kolorowaniu, że wyciszają wszystko wokół siebie i mimo iż wokół nich się coś dzieje lub jest uczone oni tego nie słyszą i niczego nie zapamiętują, co mi się zdarza gdy koloruje. Mimo to Rysowanie na zajęciach może mieć pozytywne efekty dla osób który ten styl uczenia się odpowiada.